Budynek kościoła, który dzisiaj służy parafii p.w. św. Andrzeja Boboli, był budowany w latach 1891-1897, jako świątynia wspólnoty protestanckiej wyznania ewangelicko-augsburskiego.
Został zaprojektowany w stylu neogotyckim i choć jest zbyt „młodą” świątynią, aby pamiętać czasy rozkwitu tego właśnie stylu, posiada charakterystyczne dla późnego gotyku elementy. W roku 1945 po zakończeniu działań wojennych, po zniszczeniu Starej Fary, ks. prodziekan Stanisław Krause przejął świątynię i przystosował ją do liturgii Kocioła katolickiego.
Ks. Stanisław Krause urodził się w 1908 roku. Zanim objął posadę proboszcza, służył przed II Wojną światową w naszej parafii jako wikariusz. Był także redaktorem naczelnym Tygodnika Parafialnego. 16 lutego 1948 roku ks. Stanisław ginie bestialsko pobity przez przeciwników Kościoła. Po jego śmierci w 1948 roku kolejny proboszcz ks. dziekan Leon Kossak Główczewski, przeprowadził gruntowny remont, zniszczonego działaniami wojennymi, dachu. Ks. Leon Kossak Główczewski sprawował funkcję proboszcza, aż do roku 1985. W tym czasie zawiązało się wiele wspólnot parafialnych, o których rozwój bardzo dbał.
Chociaż „poewangelicka” świątynia służyła wspólnocie rzymsko-katolickiej już od 1945 roku, to zapisu do księgi wieczystej, na mocy którego budowla została przekazana na własność Kościołowi rzymsko-katolickiemu, dokonano dopiero w latach osiemdziesiątych. W latach 1985-88 stanowisko proboszcza piastował ks. Jan Nykiel. Przeprowadził on remont plebanii, wymianę posadzki, oraz rozpoczął renowację XIX-wiecznych witraży.
Od 1988 roku naszą parafią opiekował się ks. proboszcz Ryszard Pełech. Zanim objął to stanowisko, jako misjonarz przez 12 lat krzewił wiarę chrześcijańską wśród plemion Wobe i Yacouba w dalekim Wybrzeżu Kości Słoniowej. W 1993 roku nasza parafia została wyznaczona do zorganizowania Kongresu Eucharystycznego dla Delegatury Kamieńskiej na dzień 16 maja 1994 roku. W czasie tych przygotowań miało miejsce kilka istotnych wydarzeń. Ożywiono liturgię poprzez comiesięczne spotkania z rodzicami dzieci, które były przygotowywane do I Komunii Świętej – Pełnego uczestnictwa we Mszy Świętej, a także wprowadzenie mszy świętej na wioskach, które przynależą do parafii. Zainstalowano nową aparaturę nagłośnieniową w kościele, a parafianie ufundowali nowe ornaty i kielich kongresowy.
Ks. Ryszard Pełech został kapelanem wojskowym w 12 Pułku Radioliniowo-Kablowym, co zaowocowało otwarciem na terenie jednostki wojskowej izby modlitwy, gdzie odbywają się nabożeństwa. Izba modlitwy zyskała dekretem ks. Biskupa Polowego, status Kościoła Filialnego p.w. Matki Boskiej Fatimskiej. Odpust obchodzony jest 13 maja, w dniu święta Pułku. 22 kwietnia 1994 r. została poświęcona w kościele tablica pamiątkowa ku czci żołnierzy-górników represjonowanych. Liturgii przewodniczył Ks. Biskup Diecezjalny, a matką chrzestną tablicy była pani prezydentowa Danuta Wałęsa. W roku 1995 za zgodą Kurii Biskupiej i Konserwatora Wojewódzkiego, Rada Parafialna wraz z ks. proboszczem podjęła się trudu zorganizowania funduszy na zabezpieczenie i pokrycie dachu kościoła blachą miedzianą. W roku 1997 obchodzono 100-lecie ukończenia budowy kościoła.
Z naszej wspólnoty powstała w latach siedemdziesiątych parafia Niepokalanego Poczęcia N.M.P., a w latach osiemdziesiątych parafie św. Józefa i Matki Boskiej Częstochowskiej.
Obecnie urząd proboszcza parafii, od 2009 roku pełni ks. dr Bogusław Patoleta, który po 30 latach odmalował wnętrze świątyni i dokonał remontu na Plebanii oraz powiększył parking przykościelny.
